του Νασρεττίν Χότζα
Ένα απόγευμα ο Χότζας με την παρέα του καθότανε στον καφενέ και λογόπαιζε και χωράτευε με τον ένα και με τον άλλον. Ο άνθρωπος είτανε ανεξάντλητος και το κέφι που σκορπούσε απερίγραπτο. Κείνη τη στιγμή, πάνω στα χωρατά και τ' αστεία μπήκε τρεχάτος στον καφενέ ένας γείτονάς του και του φώναξε του Χότζα:
- Χότζα εφέντη, Χότζα εφέντη, του είπε, τρέχα, το σπίτι σου έπιασε φψτιά!
Ο Χότζας όμως δεν έδωσε σημασία στα λεγόμενα του γείτονά του και συνέχισε τα χαριτόλογά του. Ο γείτονάς του ήρθε πιο κοντά του και του φώναξε πάλι για τη φωτιά που άναψε στο σπίτι του.
- Τρέχα,Χότζα εφέντη, να σώσεις ό, τι μπορείς απ' το έχει στο σπίτι σου!
Ο Χότζας αυτή τη φορά έκοψε τ' αστεία του και μίλησε στον άνθρωπο που του έφερε το κακό μήνυμα:
-Άδικα τα λες σε μένα γείτονά μου, του είπε. Αυτά τρέχα και πες τα στη γυναίκα μου. Εμείς κάναμε μοίραση τις δουλειές μας. Εγώ πήρα τις εξωτρικές κ' εκείνη τις εσωτερικές. Δεν κάνει ν' ανακατευθώ στα εσωτερικά της, θα πειραχτεί και θα θεριέψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου